ای دوســت
ای عزیز
اینجا من از نهــایت شـوخی ســلام خویش
اینک بسان راکت اســکاد سوی تو
پرتاب میکـنم
هشــدار تا مگر
در چره های او
پوزخنــد ما و قوغــک بیچاره میکفد
اما بجای خــون
تنها نگاه خسته و این واژه میرسد
آ های ،بیا بخند
ایندم هوای خنده بجای شرارت است